رباعی شمارهٔ ۴


گر می نخوری طعنه مزن مستانرا

بنیاد مکن تو حیله و دستانرا

تو غره بدان مشو که می مینخوری

صد لقمه خوری که می غلام‌ست آنرا

سخنان دوستان

<a href="https://www.wordtide.art/">امضاء طغیان بی پایان کلمات</a>