رباعی شمارهٔ ۶۵
این عقل که در ره سعادت پوید
روزی صد بار خود ترا میگوید
دریاب تو این یکدم وقتت که نئی
آن تره که بدروند و دیگر روید
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم