رباعی شمارهٔ ۱۳۹


رنج مردم ز پیشی و از بیشیست

امن و راحت به ذلت و درویشیست

بگزین تنگ دستی از این عالم

گر با خرد و بدانشت هم خویشیست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم