رباعی شمارهٔ ۲۰۴


دل وقت سماع بوی دلدار برد

ما را به سراپردهٔ اسرار برد

این زمزمهٔ مرکب مر روح تراست

بردارد و خوش به عالم یار برد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم