رباعی شمارهٔ ۲۰۹


دردا که همه روی به ره باید کرد

وین مفرش عاشقی دو ته باید کرد

بر طاعت و خیر خود نباید نگریست

در رحمت و فضل او نگه باید کرد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم