رباعی شمارهٔ ۳۷۱


چون شب برسد ز صبح خیزان میباش

چون شام شود زاشک ریزان میباش

آویز در آنکه ناگزیرست ترا

وز هر چه خلاف او گریزان میباش

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم