رباعی شمارهٔ ۶۵۶


چون گل بگلاب شسته رویی داری

چون مشک بمی حل شده مویی داری

چون عرصه گه قیامت از انبه خلق

پر آفت و محنت سر کویی داری

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم