رباعی شمارهٔ ۶۷۰


ای دل زشراب جهل مستی تا کی

وی نیست شونده لاف هستی تا کی

گر غرقهٔ بحر غفلت و آز نه‌ای

تردامنی و هواپرستی تا کی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم