دوبیتی شمارهٔ ۳۲۸


بمو واجی چرا ته بیقراری

چو گل پروردهٔ باد بهاری

چرا گردی بکوه و دشت و صحرا

بجان او ندارم اختیاری

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم