شمارهٔ ۱۰۳


سرو بودیم چندگاه بلند

کوژ گشتیم و چون درونه شدیم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم