شمارهٔ ۱۲۷
آن رخت کتان خویش من رفتم و پردختم
چون گرد به ماندستم تنها من واین باهو
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
شمارهٔ ۱۲۷
آن رخت کتان خویش من رفتم و پردختم
چون گرد به ماندستم تنها من واین باهو