همنشین بدان مباش که نیک

از بدان جز بدی نیاموزد

خار آتش فروز سوختنی

که ز گل جاه و شوکت اندوزد

عاقبت بر کند دل از صحبت

وز برای گل آتش افروزد

خار کاتش بود بدوزنده

آتش کشتنیش می‌سوزد