رباعی شمارهٔ ۳۲


گر زانکه بدین شاهدی و شیرینی

در خود نگری، بروز من بنشینی

منگر به جمال خویشتن، ور نگری

در آینه، هر چه بینی از خود بینی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم