رباعی شمارهٔ ۶۶


ترکم که مهش به پیش زانو می‌زد

با شاه فلک به حسن پهلو می‌زد

دل می‌طلبید و من بر ابرویش دل

می‌بستم و او گره به ابرو می‌زد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم