رباعی شمارهٔ ۷۳


دستت چو به کارد کلک را بتراشید

دانی سر انگشت تو چون بخراشید؟

چون گوهر مواج کف و گل بودند

تیغت ز تحیر سر انگشت گزید

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم