رباعی شمارهٔ ۸۷


گل بین که دریدند همه پیرهنش

کردند برهنه بر سر انجمنش

در چوب شکافتند همه پیرهنش

کردند به صد پاره میان چمنش

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم