مرا تنهائی و آه و فغان به


مرا تنهائی و آه و فغان به

سوی یثرب سفر بی کاروان به

کجا مکتب ، کجا میخانه شوق

تو خود فرما مرا این به که آن به

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم