دلا، تا توان مهر گیتی مورز

که تیغ سیاست به کینت کشد

مشو غره، گر ابلق چرخ را

قضا و قدر زیر زینت کشد

گرفتم که بر آسمان رفته‌ای

عجل عاقبت بر زمینت کشد