صاحبا ای که در مدایح تو

گوی سبقت ربودم از اشباه

دل نمودم به خدمت تو یکی

پشت کردم به حضرت تو دو تاه

تا برآلاییم ز جود به سیم

تا برافرازیم ز مهر به ماه

هفته‌ای می رودکه چشم امید

از توام مانده همچنان در راه

باد عمرت دراز گر ز کرم

چون زبان قصه‌ام کنی کوتاه