شمارهٔ ۱۳۰


ای نفس خیره ملک دو عالم از آن تست

لیکن به شرط آنکه تو از خویش بگذری

با خویش هیچ چیز نبینی از آن خویش

بی‌خویش چون شوی همه در خویش بنگری

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم