رباعی شمارهٔ ۵


ابروی کجت که دل برو مشتاقست

محراب شهان و قبلهٔ آفاقست

طاقست ولی به دلنشینی جفتست

جفتست ولی ز بیقرینی طاقست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم