غزل شمارهٔ ۱۴۵۱
گر به خانه روی و در بندی
به حقیقت بدان که دربندی
ملک شروان چه میکنی عارف
به طلب پادشاه دربندی
همدانی طلب همی کردم
یافتم آن عزیز الوندی
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم