قطعهٔ شمارهٔ ۱۱۰


گفته بودم تو را که گندم کار

چون تو جو کاشتی برو به درو

هر چه کاری بدان که برداری

خواه گندم بکار و خواهی جو

تخم نیکی بکار و بد بگذار

به سخن های نیک ما بگرو

نیک و بد هر چه می کنی یابی

سخن بد مگو و هم مشنو

خوش بود گر روی سوی جنت

ور به دوزخ همی روی می رو

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم