قطعهٔ شمارهٔ ۱۱۹


در خواجه باغ صبحگاهی

بنمود جمال خویش آن ماه

دیدم دو جهان چو یک درختی

بر هر برگی نوشته الله

آن برگ درخت و میوه اش بود

میراث حلال نعمت الله

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم