رباعی شمارهٔ ۹۹


لطفش به کرم شهد و شهودم بخشید

وز وجود وجود خود وجودم بخشید

هر چیز که او دهد همه خیر بود

خیــری به تمام کرد و بودم بخشید

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم