رباعی شمارهٔ ۱۰۶


در پای تو سروران سر انداخته اند

وز عشق تو خانمان بر انداخته اند

رندانه به عشق چشم سرمست خوشست

خود را به خرابات در انداخته اند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم