رباعی شمارهٔ ۱۰۹


ملک و ملکوت با هم آمیخته اند

نقد جبروت بر سرش ریخته اند

کردند طلسمی به جمال و به کمال

آنگه به در گنج خود آویخته اند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم