رباعی شمارهٔ ۱۴۰


در بحر محیط هر که او غرق بود

فارغ ز وجود غرب و وز شرق بود

آن کس که نشسته بر لب دریائی

با غرقهٔ بحر ما بسی فرق بودم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم