رباعی شمارهٔ ۱۵۰


هر آینهٔ که در نظر می گذرد

تمثال جمال او نظر می نگرد

تمثال خیالیست و لیکن ذاتش

در آینه تمثال به ما می نگرد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم