رباعی شمارهٔ ۱۶۲


بگذر ز تجمل و تکبر بگذار

رو کهنه بپوش و با قناعت به سر آر

جایی که بود تجمل ذاتی او

زین نوع تجمل به چه کار آید یار

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم