رباعی شمارهٔ ۱۷۸


رندانه بیا جام می صاف بنوش

ور درد بود نوش کن از غیر بپوش

می نوش تو چندان که شوی مست و خراب

در کوی مغانت بکشند دوش به دوش

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم