رباعی شمارهٔ ۲۱۷


جوهر آبست و گوهرش دُر یتیم

دریاب بیان ما که سریست عظیم

موج است و حباب نزد ما هر دو یکی

بگذر ز دوئی یکی مسازش به دو نیم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم