رباعی شمارهٔ ۲۴۵


ملک و ملکوت و جسم و جانند به هم

وین سیّد و بنده شه نشانند به هم

جامی ز حباب است و پر از آب حیات

نیکو نظری کن که چو آنند به هم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم