شمارهٔ ۹


اسب من چون همی خورد گه کاه

بار من نیز میی کشد گه گاه

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم