رباعی شمارهٔ ۴۲


این لاله که با داغ الست آمده است

پژمرده و سینه چاک و مست آمده است

پژمردگی اش رواست که از باغ ازل

تا شهر غمت دست به دست آمده است

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم