رباعی شمارهٔ ۵۶


عرفی منم آن که کوششم بی اثر است

هستم همه عیب و مو به مویم هنر است

آن عابد برهمن سرشتم که مرا

طاعت ز گنه به توبه محتاج تر است

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم