دست زی دست نمی‌رسد

که سدِّ سفاهتی سیمانی در میان است:

بدون متن

«ما» در ذهنت می‌گذرد «آن‌ها» بر زبانت

نگران و ترس‌ْمُرده

چون دهن بگشایی!

بدون متن

کابوست آشفته‌تر باد!

باشد که چو از خواب برآیی

تعبیرش را تدبیری کنی.

بدون متن

۱۱ خردادِ ۱۳۶۳

بدون متن

سخنان دوستان

سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم