جاني پُر از زخم...

جانی پُراز زخمِ به‌چرک درنشسته ــ

چنینم.

بدون متن

اما فردای تو چه خواهد بود

گر به‌ناگاه

هم در این شبِ بی‌تسلا

پلاس برچینم؟ ــ

تداومِ بی‌علاجِ دلشوره‌یی سمج

یا طنینِ سرگردانِ لطمه‌ی صدایی تنها؟

بدون متن

هر چند صدا بر آب خواهد غلتید

و آب بر خاک می‌گذرد

که پژواکی‌ست پُراعتماد

از بشارتِ جاودانگی.

بدون متن

۳ خردادِ ۱۳۶۶

بدون متن

سخنان دوستان

سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم