حوای دیگر

می‌شناسی ــ به خود گفته‌ام ــ

همانم که تو را سُفته‌ام

بسی پیش از آنکه خدا را تنهایی‌ آدمکش بر سرِ رحم آرد:

بسی پیش از آن که جانِ آدم را

پوک‌ترین استخوانِ تنش همدمی شود بُرَنده

جامه به سیب و گندم بَردَرنده

ازراه‌دربَرنده

یا آزادکننده به گردنکشی. ــ

بدون متن

غضروف‌پاره‌ی جُداسری.

بدون متن

□

بدون متن

می‌شناسی ــ به خود گفته‌ام ــ

همانم که تو را ساخته‌ام تو را پرداخته‌ام

غَرّه‌سرترین و خاکسارترین. ــ

مهری بی‌داعیه به راهت آورد

گرفت‌ات

آزادت کرد

بازت داشت

بر پایت داشت

و آنگاه

گردن‌فراز

به پای غرورآفرینَت سر گذاشت.

بدون متن

□

بدون متن

می‌شناسی، می‌دانم همانم.

بدون متن

۵ شهریورِ ۱۳۶۸

خانه‌ی دهکده

بدون متن

سخنان دوستان

سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم