ظلماتِ مطلقِ نابینایی

به ایرج کابلی

بدون متن

ظلماتِ مطلقِ نابینایی.

احساسِ مرگ‌زای تنهایی.

بدون متن

«ــ چه ساعتی‌ست؟ (از ذهنت می‌گذرد)

چه روزی

چه ماهی

از چه سالِ کدام قرنِ کدام تاریخِ کدام سیاره؟»

بدون متن

تک‌سُرفه‌یی ناگاه

تنگ از کنارِ تو.

بدون متن

آه، احساسِ رهایی‌بخشِ همچراغی!

بدون متن

۱ مهرِ ۱۳۷۰

بدون متن

سخنان دوستان

سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم