گدایانِ بیابانی

سربه‌سر سرتاسر در سراسرِ دشت

راه به پایان بُرده‌اند

گدایانِ بیابانی.

بدون متن

پای‌آبله

مُرده‌اند

بر دو راهه‌ها همه،

در تساوی‌ فاصله با تو ــ ای نزدیک‌ترین چای‌خانه‌ی اُتراق! ــ

از لَه‌لَهِ سوزانِ بادِ سام

تا لاه‌لاهِ بی‌امانِ سوزِ زمستانی

گدایانِ بیابانی.

بدون متن

۲۸ مردادِ ۱۳۷۴

بدون متن

سخنان دوستان

سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم