رباعی شمارۀ ۱۲۷
دل کو که به نامه شرح غم آغازم
یا جان ز درد با سخن پردازم
از بیدلی و بیخبری کاغذ و کلک
میگیرم و میگریم و میاندازم
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم