نا


باد آمد ، در بگشا، اندوه خدا آورد.

خانه بروب ، افشان گل ، پیک آمد ، پیک آمد، مژده ز نا آورد.

آب آمد، آب آمد، از دشت خدایان نیز، گل های سیا آورد.

ما خفته ، او آمد، خنده شیطان را بر لب ما آورد.

مرگ آمد

حیرت ما را برد،

ترس شما آورد.

در خاکی ، صبح آمد، سیب طلا، از باغ طلا آورد.

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم