رباعی شمارۀ ۱۷۱


خندان بدو رخ گل بدیع آوردی

واندر که دی فصل ربیع آوردی

چون دانستی که دل به گل می‌‌ندهم

رفتی و بنفشه را شفیع آوردی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم