رباعی شمارۀ ۱۸۲


در وقت بهار جز لب جوی مجوی

جز وصف رخ یار سمن‌روی مگوی

جز بادهٔ گلرنگ به شبگیر مگیر

جز زلف بتان عنبرین بوی مبوی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم