رباعی شمارهٔ ۱۷۱


یا رب ز قضا بر حذرم می‌داری

وز حادثه ها بی خبرم می‌داری

هر چند ز من بیش بدی می‌بینی

هر دم ز کرم نکوترم می‌داری

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم