شمارهٔ ۶۷


ای مادر اگر دسترسی داشتمی

سنگ سیه ازگور تو برداشتمی

خود را گل و خاک تیره پنداشتمی

تنهات به زبر خاک نگذاشتمی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم