رباعی شمارۀ ۱۰


آمیخته با بویِ توأش می‌کردم

آموختهٔ خویِ توأش می‌کردم

گر زندگی‌ام برگِ گلِ سرخی بود

آویزهٔ گیسویِ توأش می‌کردم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم