رباعی شمارۀ ۱۲
عشق آیتی از کعبه و دَیر و حرمش
شمس آینهٔ تمامقدِّ صنمش
سالارِقلندرانِبلخ آمدهاست
ای قونیه جان نثار کن در قدمش
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم