رباعی شمارۀ ۱۶


دل چیست گداز گوشهٔ دردآباد

جان مویه‌کشی‌هایِ غمی بی‌بنیاد

من کیستم از دهکدهٔ خود تا شهر

یک‌درّه سکوت و یک‌بیابان فریاد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم